Manuskrypt z Birmingham

Manuskrypt z Birmingham – jeden z najstarszych zachowanych rękopisów Koranu, przechowywany w bibliotece Uniwersytetu w Birmingham, należy do kolekcji Mingana i klasyfikowany jest jako Mingana 1572a^[1].

Dwie karty Koranu o rozmiarach 33,3 cm na 24,5 cm przeleżały nierozpoznane w uniwersyteckiej bibliotece w Birmingham prawie 100 lat^[2]. Datowane są metodą węgla ¹⁴C na lata 568–645, czyli na okres życia Mahometa, lub czas tuż po jego śmierci. Zidentyfikowane karty są częścią liczącej około 3000 dokumentów kolekcji Mingana i znajdowały się wśród innych dokumentów pochodzących z Bliskiego Wschodu^[1].

Manuskrypt zawiera następujące fragmenty Koranu:

• fragmenty sury 18. – sura Al-Kahf (Grota), wersety 17 do 31
• fragment sury 19. – sura Marjam (Maria), wersety 91 do 98
• fragment sury 20. – sura Ta Ha, wersety 1 do 40^[3]

Fragment pisany jest wczesną formą arabskiego pisma, w wersji z Hidżazu^[4]. Badania wykazały, że należał do tego samego rękopisu, co 16 kart przechowywanych we Francuskiej Bibliotece Narodowej i sklasyfikowanych jako BnF Arabe 328(c)^[2].